- گرم دار
غصه دار، اندهگین
معنی گرم دار - جستجوی لغت در جدول جو
- گرم دار (رَ/ رِ پَ)
غم خوار:
گرمدارانت ترا گوری کنند
کشکشانت در تگ گور افکنند.
مولوی (مثنوی).
رجوع به گرم شود
گرمدارانت ترا گوری کنند
کشکشانت در تگ گور افکنند.
مولوی (مثنوی).
رجوع به گرم شود
- گرم دار
معاشرت کننده دوست رفیق: گرم دارانت ترا گوری کنند طعمه موران و مارانت کنند. (مثنوی) غصه دار اندوهگین: شب در آن حجره نشست آن گرم دار بر امید و عده آن یار غار... (مثنوی)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گَ مِ)
لغت نامه دهخدا
مرحوم وحید دستگردی درگنجینۀ گنجوی آرد: مانند گرم زخم کنایه از اشتیاق مفرط است که بدان سبب از داغ بی خبر است:
هنوز از عشق بازی گرم داغ است
هنوزش شور شیرین در دماغ است.
نظامی (از گنجینۀ گنجوی ص 132)
هنوز از عشق بازی گرم داغ است
هنوزش شور شیرین در دماغ است.
نظامی (از گنجینۀ گنجوی ص 132)
(رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
دارندۀ مزاج گرم:
ز گرمی کآن هوا در کار او بود
هوا گفتی که گرمی دار اوبود.
نظامی.
و مردم گرمی دار را (گوشت خرگور) زیان دارد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)
ز گرمی کآن هوا در کار او بود
هوا گفتی که گرمی دار اوبود.
نظامی.
و مردم گرمی دار را (گوشت خرگور) زیان دارد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)
(دِ رَ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
درم دارنده. دارندۀ درم. آنکه درم دارد. مالدار و غنی. (آنندراج). ملی. متمول. مایه دار و پولدار. (ناظم الاطباء). ثروتمند. صاحب پول. پولدار. توانگر:
درم دار مقبل به فرمان شاه
به خدمت روان شد سوی بارگاه.
نظامی.
درم داری که از سختی درآید
سر و کارش به بدبختی گراید.
نظامی.
هم حشمت و کبرو هم حشم دار
هم دولتمند و هم درم دار.
نظامی.
کریمان را بدست اندر درم نیست
درمداران عالم را کرم نیست.
سعدی.
، فلس دار، مانند ماهی. (ناظم الاطباء)
درم دار مقبل به فرمان شاه
به خدمت روان شد سوی بارگاه.
نظامی.
درم داری که از سختی درآید
سر و کارش به بدبختی گراید.
نظامی.
هم حشمت و کبرو هم حشم دار
هم دولتمند و هم درم دار.
نظامی.
کریمان را بدست اندر درم نیست
درمداران عالم را کرم نیست.
سعدی.
، فلس دار، مانند ماهی. (ناظم الاطباء)
دارندۀ کرم. که صاحب کرم است:
کرم داران عالم را درم نیست
درم داران عالم را کرم نیست.
سعدی
کرم داران عالم را درم نیست
درم داران عالم را کرم نیست.
سعدی
دارنده گرما حار، دارنده مزاج گرم: و روغن قرع آنک از دانه شیرین گیرند گرمی دار را منفعت کند
برآمده، پف کرده، متورم
چوبی که در کنار بوته ی خیار یا لوبیا یا انگور فرو کنند تا
گره دار، گره خورده
